Ruim 3 miljard televisiekijkers, stadions die sold-out zijn en een land dat geschiedenis kan schrijven door drie keer na elkaar het WK te winnen. Alle ingrediënten zijn aanwezig om van het 9e WK in Japan, het eerste tornooi dat niet in een traditioneel rugbynatie georganiseerd wordt, een feest te maken.
Indien de logica gerespecteerd wordt zal op 2 november in het Nissan Stadium in Yokohama de haka, het overdonderende strijdlied van Nieuw-Zeeland, weerklinken. Op papier zijn de All Blacks immers de te kloppen ploeg de komende zes weken, maar sinds hun derde plaats op de Rugby Championship in augustus hebben ze hun aura van onoverwinnelijkheid te grabbel gegooid. Indien de Nieuw-Zeelanders hun cool terugvinden dan zullen ze net als in 2011 en 2015 de Webb-Ellistrofee in de lucht mogen steken.
Fiji, dat op genetisch vlak de beste rugby-atleten ter wereld voorbrengt, Zuid-Afrika, Wales, Engeland en Ierland zijn de andere potentiële finalisten. Ierland speelde tot een jaar geleden onder aanvoering van sterkhouders Rory Best, Conor Murray en Jonny Sexton veruit het beste rugby ter wereld, maar de nummer een op de wereldranglijst heeft pech dat het in de tabelhelft zit van Zuid-Afrika en Nieuw-Zeeland. Er wordt tot slot ook veel verwacht van thuisploeg Japan, de rijzende ster aan het rugbyfirmament. De Japanners kregen op het WK van 1995 ooit een 145-17 om de oren van Nieuw-Zeeland, maar intussen kunnen ze mee met de beste. Vier jaar geleden klopten ze de Zuid-Afrikaanse Springboks met 34-32 in een van de meest prangende WK-matchen ooit was.
Op individueel vlak zullen Cheslin Kolbe (Zuid-Afrika), Seme Radradra (Fiji), Damien Penaud (Frankrijk), Dan Biggar (Wales), Tom Curry (Engeland), Ardie Savea (Nieuw-Zeeland) en Pablo Matera (Argentinië) meedingen naar de titel van MVP van het WK.
*Met dank aan Masters of Betfirst voor de tips
** De aangegeven noteringen zijn indicatief en juridisch niet-bindend
