Wie uitkijkt naar een onverwachte twist of een spannende intrige mag het Gala van de Gouden Schoen deze keer overslaan. Club Brugge was over het jaar 2019 zo dominant dat de meest tot de verbeelding sprekende individuele prijs van België voor de vierde keer op rij naar een speler van de toekomstige landskampioen moet gaan.
Wesley Moraes zou in aanmerking gekomen zijn voor het hebbedingetje, maar door zijn overstap naar Aston Villa in de zomer heeft de Braziliaan zichzelf buitenspel gezet. Hans Vanaken dan maar? De spelverdeler van Club, die door Philippe Clement naar een ander level werd gebracht, kan de eerste speler zijn sinds Jan Ceulemans in 1986 die zichzelf opvolgt als MVP van het jaar. Eerder deden Paul Van Himst (1960 en 1961), Wilfried Van Moer (1969 en 1970) hen dat voor.
Een jaar geleden klopte Vanaken zijn dichtste rivaal Alejandro Pozuelo met maar liefst 107 punten verschil en het ziet er niet naar uit dat jongens als Leandro Trossard, Ruslan Malinovskyi, Sander Berge, Ally Samatta en Simon Mignolet in zijn buurt zullen komen. De kampioenenmakers van Genk zullen elkaar opnieuw punten afsnoepen en pakten in de tweede ronde amper of geen punten. Mignolet van zijn kant heeft het nadeel een doelman te zijn – Michel Preud’homme was in 1989 de laatste keeper die de Gouden Schoen won – verdiende niets in het voorjaar.
Blijft over: Dieumerci Mbokani. De God van de Bosuil is op zijn 34e nog niet over zijn toppunt heen en scoorde over het volledige kalenderjaar 27 doelpunten in de competitie, de beker van België en in de Europa League. En Anderlecht? Het zou al vreemd lopen, mocht een speler van paars-wit meer dan twee punten pakken in het algemene klassement. Vorig jaar bleef de teller van Adrien Trebel en Leander Dendoncker respectievelijk hangen op 4 en 2 punten.
De nevenprijzen zijn wellicht voor Tessa Wullaert (Gouden Schoen vrouwen), Jonathan David (Belofte van het jaar), Philippe Clement (Best coach), Hendrik Van Crombrugge (Doelman van jaar) en Kevin De Bruyne (Beste Belg in het buitenland).
